صدای اذان که می آید...

انگارآسمان پرستوها را فرا می خواند و قوها را به دل کندن از برکه

دعوت می کند’تا جز به بی کرانه های دریای رحمتت

به چیزی نیاندیشند

 و دریچه های شب آلود ذهن خود را روبه نورآگاهی تو بگشاید

ای قادر متعال ’پس فانوسهای استجابتت را

یکی یکی در دهلیز تاریک جانمان روشن کن که بی تو در قفسی عظیم گرفتاریم.

الهی ’باران نعمت و رحمتت همه را بر نیک و بد بندگانت ریزان کن

همانگونه که ریزان بوده است’

در ملکوت تو جشن دعاست و آسمان فیضت شهاب باران

 و چشمه های محبتت جوشان ’

خدایا امروز از دریای مواج سیرت جرعه های معرفت را به ما بچشان.

                                                                       آمین